Dag 23

27-06-2011 Seward

Gloeiende, gloeiende! Konden we vanochtend uitslapen, kreeg de wekker om 05.30 uur kuren en maakte rare geluidjes. Nadat we de stekker eruit hadden getrokken, sliepen we nog even lekker verder. Uiteindelijk zaten we pas om 09.30 uur aan het ontbijt en dat terwijl voor vandaag de Harding Icefield Trail op het programma stond. Geen probleem, het blijft hier toch nagenoeg de hele nacht licht. Na een goed stevig ontbijtje en twee lunchboxen reden we richting de Exit Glacier. Voor Alaska begrippen was het goed weer, het was immers droog. Na een paar minuten rijden zagen we de Exit Glacier al liggen zodat we de eerste foto's konden maken. Nadat we de auto hadden geparkeerd en bij het Ranger Station hadden nagevraagd wat de toestand was van de trail, gingen we op pad. Aan hat begin van de trail moesten we ons nog noteren op een lijst zodat de rangers weten of iedereen ook veilig weer is teruggekeerd. In totaal was de trail 8,2 mile met een hoogteverschil van ruim 3.500 feet. Het liep daarom al gelijk aardig goed omhoog. Na een paar passen stopte we al even om wat kleren uit te trekken. Onderweg zagen we weer veel mooie bloemen. Het eerste gedeelte hadden we echter nog geen zicht op de gletsjer. Na een behoorlijke klim kwamen we bij het eerste uitkijkpunt, de Marmol Meadows. Hier troffen nog een ander Nederlands stel. Wat een prachtig uitzicht. Vervolgens was het wederom een behoorlijke klim (met een stuk door de sneeuw!) naar het volgende uitkijkpunt, de Top of Cliff's Overlook, op 2,3 mile. We zaten dus pas net over de helft! Inmiddels zaten we wel zowat in de wolken. Hier namen we even onze tijd voor de sandwich. Uiteindelijk hebben we besloten om niet verder te gaan naar het einde van de trail met het uitzicht over de Harding Icefield. Daarvoor werd het weer te slecht. En van de mensen die al op de terugweg waren hoorden we dat het uitzicht niet veel beter werd. Desondanks zag je toch nog best wel een aantal mensen naar boven gaan. De Top of Cliff's Overlook was echter ook al de moeite waard! Na de nodige foto's gingen we weer naar beneden. Dat was ook nog een aardige beproeving al ging dat wel wat sneller. Halverwege werden we door tegenliggers gewaarschuwd voor twee jonge beren op het pad. Oeps! Even later zagen we één kleintje hoog in een boom, de ander zat beneden bij het pad. Oh, oh! Nu konden we met een boog om de boom, maar dan moesten we wel van het pad afwijken. Doordat meerderen dat al hadden gedaan, vonden we onze weg over de plat getrapte planten. Toch was het nog wel even goed opletten, maar uiteindelijk zaten we weer op het wandelpad, net even voorbij de bewuste boom met de beertjes. Maar goed dat we moederbeer niet zijn tegengekomen! Na zes uur lopen (met de nodige pauzes) waren we weer aan het begin van de trail zodat we ons weer op het overzicht konden ‘uitschrijven'. Vervolgens hadden we nog een toegift in petto. Vanuit het visitor's center kon je namelijk ook nog naar de rand van de gletsjer lopen. Deze kleine trail van een mile en weinig hoogteverschil hebben we veertien jaar geleden ook gedaan. Niet dat ik me daar nog veel van kan herinneren, maar wel dat we toen de gletsjer hebben kunnen aanraken. Dat kon echter nu niet meer. Wel stond er een bordje op een bepaald punt met de tekst, dat als je daar in 1998 zou hebben gestaan, dat je dan de gletsjer kon aanraken. Wel, wij waren er voor het eerst in 1997. Dus dat kan wel kloppen. Tja, dat was wel even bijzonder. Om 18.00 uur waren we weer terug bij het hotel en zijn toen eerst de bar ingedoken voor een lekker drankje. Uiteindelijk besloten we maar om ook gelijk maar wat te eten. Nu was er immers plaats. In de bar hadden ze een heerlijke beefburger met frites. Pas na het eten hebben we een heerlijke warme douche genomen en kropen we moe, maar voldaan ons mandje in.