Dag 14

18-06-2011 Juneau

Oh heerlijk, vanochtend hebben we lekker kunnen uitslapen. Voor de zekerheid hadden we wel de wekker gezet. Dat was maar goed ook, want om 08.30 uur moesten we gewekt worden door de wekker. Vervolgens hebben we de koffers weer ingepakt, zodat we goed twee uur later konden uitchecken. Wat heerlijk relaxed! Na een goed stevig ontbijt (heerlijke oatmeal en een ham-cheese omelet) liepen we richting de haven. Daar zagen we onze boot, de Sea Lion van Lindblad National Geographic, al liggen. Zo konden we in alle rust al een paar mooie foto's maken. Niet ver van ‘onze' boot lagen drie giga cruiseschepen. Wat een verschil met ‘ons' bootje waar maar 65 passagiers op kunnen! Vervolgens gingen we onze ‘citytour' vervolgen. In de Main Street kwamen we nog langs een winkel met mooie foto's van een fotograaf. Hier hebben we de mooie kaarten gekocht voor het thuisfront. Even verderop zat in een winkeltje het postkantoor voor de postzegels. De kaarten moesten alleen nog wel geschreven worden voordat we de boot op gingen. Nu hebben we dat gewoon in de lobby van het hotel gedaan, wel zo makkelijk. Dat was immers dichtbij het postkantoortje. In het hotel verzamelde ook de groep van Lindblad National Geographic. Mocht je namelijk vandaag niet aankomen met de vlucht uit Seattle, dan werd je opgehaald bij het Baranof Hotel voor een gezamenlijk bezoek aan de Mendenhall Galcier en het museum. Maar omdat wij donderdag al naar de Mendenhall Galcier zijn geweest, gingen wij op ons eigen houtje naar het museum. Maar voordat we daar naar toe gingen, hebben we eerst nog de St. Nicholas Orthodox Church bezocht. Dat was nog eens een oud houten kerkje! Het was nog open ook zodat we ook binnen een kijkje konden nemen. Dat was niet verkeerd voor zo'n klein kerkje. Inmiddels was het begonnen te regenen, zodat de pluutjes ook hier van pas kwamen. Op weg naar het museum hebben we nog een koffiestop gemaakt bij de Silverbow Bakery. Het oudste bakkertje van Alaska. Het had meer weg van een bar van een hostel met allemaal jongelui achter hun laptop. Daardoor was het wel lekker stil, niemand praatte immers met elkaar, doordat ze achter laptop zaten. Ja, een vreemde gewaarwording. Daarna werd het echt tijd voor een stukje cultuursnuiving in het Alaska State Museum. Een mooi museum met allemaal voorwerpen van de Eskimo's van heel wat jaartjes geleden. Daarnaast ook veel oude foto's. Wel mooi gedaan en dus zeker de moeite waard. En net toen wij op het punt stonden het museum ter verlaten kwam de groep van de boot binnen. En omdat we pas om 17.00 uur de boot op konden, hadden we nog even tijd voor nog een koffie, maar dit keer bij Heritage Coffee House. En daarna voor de laatste keer terug naar het hotel om de tassen met de laarzen op te halen. De koffers konden we vanochtend ook achter laten zodat ze konden worden opgehaald door Lindblad. Daar kwamen we gelukkig nog achter toen we de kaarten aan het schrijven waren in de lobby. Dat scheelde een hoop gesjouw, al was de boot niet ver van het hotel. Om 17.15 uur gingen we aan boord. We waren één van de eersten en werden persoonlijk ontvangen door de kapitein. De groep arriveerde even later. En inderdaad, onze koffers stonden al in onze hut. Het was een iets kleiner hutje dan op de ‘Via Australis', maar het zag er prima uit. En anders hadden we een probleem gehad, want hier moeten we het de komende week mee doen. In ieder geval genoeg leesvoer van National Geographic en een giga atlas. In de lounge werden we vervolgens verwelkomd met een glaasje champagne en daarnaast hadden ze een klein buffetje met kaas en fruit. Toen iedereen aan boord was, hield de kapitein een briefing en stelde het personeel voor. Aansluitend kregen we het diner in de diningroom. We zaten aan tafel met twee mensen uit de staat Georgia, Wayne en Dana Felisa Brown en twee mensen uit Australië Deirdre Stewart en Jack Gerard Everett. De meeste deelnemers komen uit Noord-oost Amerika en Canada en maar één stel uit Zwitserland en wij als enige uit Nederland (ja, handig zo'n lijst met deelnemers! Al hebben we ook allemaal naambordjes op, maar de namen ben ik in de cabin al lang weer vergeten). Na een heerlijk stevig donkerbruin champignonnen-tomaten soepje kregen we een heerlijk stukje halibut. Daarna had je nog keuze uit verschillende toetjes. Dat komt dus wel goed de komende dagen. Na het eten hebben we ons nog verplaatst naar de lounge waar je je drankje gewoon uit de koelkast kon pakken, je moest alleen even je naam noteren en hetgeen je uit de koelkast had genomen. Da's makkelijk! Zo ook met de hutten, die kunnen geen eens op slot. Overigens wel van de binnenkant. We waren overigens alleen met de Australiërs in de lounge. Zou de rest dan al op bed liggen? Wij konden in ieder geval terugkijken op een reuze gezellige avond. Om 23.00 uur werd het voor ons ook bedtijd. In ons bedje konden we nog net zien dat de boot Juneau verliet op weg naar de gletsjers in Tracy Arm. Weltrusten!