Dag 6

10-06-2011 Banff

Goh, voor het eerst wat minder geslapen en dat met die heerlijke bedjes. Maar elke keer als de trein voorbij kwam toeterde die keihard. Ja, daar word je niet vrolijk van. Maar ze doen het voor de diertjes die hier allemaal vrij rondlopen. We moesten er echter wel vroeg uit vandaag voor onze eerste excursie. Helaas niet de excursie die gepland stond. In plaats van de Plain of the Six Glacier trail werd het de Johntson Canyon met de Ink Pots. Het weer zat dit keer wel mee. Eindelijk was het strak blauw! Om 07.15 uur wilde we een ontbijtje pakken in het hotel, het was immers bij de overnachting inbegrepen. Maar er waren meer mensen op dat idee gekomen. We konden er zelfs niet meer bij en hadden nog zeker twintig mensen voor ons. Gelukkig hadden ze iets verderop in de straat wel ruimte. Met een gevulde maag stonden we om 08.15 uur klaar voor de excursie. Niet veel later werden we opgepikt door onze gids. We waren de enige voor vandaag, niet gek zo'n privé tour. Het beginpunt van de Johnston Canyon lag aan de Bow Valley Parkway en ook nu hadden we weer geluk met het wildlife. Eerst zagen we weer één of ander rendier en op een gegeven moment weer een zwarte beer. Dat was in dezelfde omgeving als gisteren, dus het zou zomaar dezelfde kunnen zijn. Op de parkeerplaats van de Johnston Canyon kregen we ons lunchpakketje als. Nou, een grote jongen als je dat allemaal op krijgt. Vervolgens gingen we op pad. Het eerste stuk van de trail was een vrij gemakkelijk pad zodat we zeker niet de enige waren. Dit pad liep langs het water geleidelijk omhoog naar de low en de upper falls. Prachtig was het! In de upper falls zag je zelfs een regenboog! Hier namen we het eerste deel van ons lunchpakketje, een heerlijke chocolade cake, maar zo machtig dat eentje voor z'n tweetjes genoeg was. Daarna ging het pad nog verder omhoog door de bossen. Hier kwamen de stokken zeker van pas. Hierdoor waren er ook maar weinig mensen. Van onze gids kregen we veel uitleg over de omgeving. Hij liet ons zelfs wat fossielen zien in de rotswand van de canyon. Daar waren we anders straal voorbij gelopen. Ja, onze Ben uit Australië deed het leuk. Na 5,6 km waren we bij de Ink Pots aangekomen. Deze liggen in een vallei, wat je eigenlijk niet verwacht na zo'n klim. Het zijn letterlijk inktpotjes met al die verschillende kleuren water door de verschillende mineralen. Sommige potjes waren zelfs aan het bubbelen, terwijl het water maar 4 graden is. Inmiddels was het tijd geworden voor deel twee en drie van ons lunchpakketje. Een heerlijke vegetarische bagel en eentje met kalkoen, met als toetje een appel. En dat met zo'n mooi uitzicht! En niet te vergeten de heerlijke geur van de dennenbomen. Dat was ook zo lekker bij de Blakiston falls in Waterton N.P. Daar rook je de dennengeur heel sterk door de regen (heeft het toch ook nog zo z'n voordeel). Na de lunchpauze van een klein uurtje gingen we terug naar beneden. Daar wachtte een heerlijk koud drankje. Ja, ondanks dat de wandeling nog geen 12 km bedroeg, hadden de beentje wel even zin in wat rust. Nu hadden we Ben al voorbereid dat we graag met de gids wat drinken. Gelukkig vond hij dat geen probleem. Daarna heeft hij ons nog even naar het Castle viewpoint gebracht. Het leek wel alsof we in Italië waren, net de Dolomieten namelijk. De excursie eindigde in Banff downtown zodat we gelijk wat winkeltjes konden bekijken. Eerst gingen we op zoek naar een cheese cake. Dat bleek alleen lastig, ze waren overal uitverkocht. Wel vonden we bij Evelyn's coffee bar goeie koffie met heerlijke carrot cake. Voor de avond hadden we de tip van Ben gekregen voor een super steak bij Saltlik. Net weer even buiten de hoofdstraat. Ook hier had je beneden weer een bar met, jawel, ijshockey. Wederom Vancouver - Boston. Gelukkig kregen wij boven een mooi plekje bij de haard. En Ben had gelijk, de steak was heerlijk! Met ook weer een lekkere Argentijnse Malbec vielen de luikjes niet veel later weer dicht.