Dag 5

09-06-2011 Waterton Lakes N.P. - Banff

Laten we ook vanochtend weer vroeg wakker zijn! Om 06.00 uur zijn we maar rustig opgestaan. Pas om 08.00 uur konden we terecht bij Trappers voor een lekker ontbijtje en een goeie koffie. En zoals gebruikelijk hadden we onze pluutjes nodig voor de wandeling er naar toe. Nadat de bordjes leeg waren nog even de familie gedag zeggen en vervolgens konden we onze reis vervolgen richting het noorden voor een rit van zo'n 400 km. We waren nog niet goed en wel het dorp uit of daar zagen we alweer een paar rendieren staan langs de kant van de weg. Dat blijft toch geweldig! Eenmaal bij Pincher Creek aangekomen, namen niet de highway 2 richting Calgary, maar de 22. Zo hebben we niet dezelfde weg als op de heenweg. Dit betekende wel dat we 135 km lang geen uitwijkmogelijkheid kregen en dus ook geen pitstop. Op zich was het wel een mooie weg met links in de verte de Rocky Mountains. Inmiddels was het ook aardig weer geworden en scheen de zon volop. In Longview was de eerste mogelijkheid om te stoppen. Dat werd tijd, want inmiddels moesten toch ook een keertje naar toilet. Dat kon bij het plaatselijke benzinestation wat tevens een supermarkt was. Ze hadden er zelfs m'n mix voor carrot cake van Betty Crocker. Alleen hier was het maar drie dollar terwijl je er in Nederland zes euro voor betaalt. Aan de overkant was een mooi western achtig tentje waar we eerst naar binnen liepen, maar dat bleek de plaatselijke slager te zijn. Even verderop stuurde onze Frans ons een onverharde weg op. Hij zal er wel eerder zijn geweest en dus volgde we heel gehoorzaam. Je kon overigens merken dat er hier olie in de grond zit, niet alleen door de ja-knikkers in het landschap, maar ook de mooie huizen die hier staan. Vlakbij Calgary namen we de highway 1a richting het westen. Niet veel later kregen we afslag nummer 118 voor de Kananaskis Rocky Heritage tour, ofwel een vluchtje met een helikopter. Van Jan Doets hadden we een reservering gekregen voor een kleine tour om 16.00 uur. Nu was het echter pas 13.30 uur. Maar het was geen enkel probleem om al de lucht in te gaan. En omdat het weer goed was, besloten we om wat extra minuten er aan toe te voegen zodat het een vluchtje werd van twintig minuten. De pilot moest alleen nog eerst van het land geplukt worden, die was nl. lekker bezig het gras te maaien. Even later moesten we de boardingpasses overhandigen en stegen we op. Vanuit de lucht konden we mooi de Bow Valley bekijken en natuurlijk de eerste bergen van de Rocky's. Waanzinnig! En wat is zo'n helikopter lekker wendbaar. We zagen ook nog de piste liggen waar tijdens de Olympische spelen in 1988 het onderdeel skiën werd gehouden. Nu is het een klein wintersportplaatsje. Na de vlucht vervolgden we de highway 1a richting het westen. Niet veel later waren we in Banff N.P. en twee tellen later waren we in het het dorp Banff. Omdat het nog steeds zo'n mooi weer was, besloten we om na het inchecken direct door te rijden naar Lake Louise voor nog weer eens ruim 50 km (alleen de heenweg). Voor zaterdag voorspellen ze nl. weer wat minder weer. We wilden de snelste route nemen over de Trans Canada Highway 1, maar doordat ze met wegwerkzaamheden bezig waren en de route werd gesplitst zaten we ineens op de Bow Valley Parkway. Dit is op zich een veel mooiere weg door de bossen, maar je doet er wel langer over. Nou, die extra reistijd werd beloond en hoe! Opeens was daar een beer aan de kant van de weg! Wauh! Gelukkig is het op deze weg gebruikelijk om dan gewoon te stoppen voor de foto's. De beer was lekker aan het smikkelen van het gras. Op een gegeven moment ging ie er zelfs bij liggen en nog dichtbij de auto ook. Waanzinnig! Het duurde dan ook even voordat we er genoeg van kregen en weer verder gingen rijden. Even later zagen we overigens nog wat rendieren. Pas om 17.30 uur waren we bij Moraine Lake. Eigenlijk de mooiste van de twee meren. En dus besloten we om deze als eerste aan te doen. We liepen eerst naar de oever van het meer. Hier hadden we eigenlijk wat meer ijsschotsen in het meer verwacht omdat er de afgelopen winter 7½ meter sneeuw is gevallen. Maar de vorige keer dat we hier waren (ook in juni, maar dan 14 jaar geleden) lagen er meer ijsschotsen in het water. Vervolgens klommen we omhoog naar een mooi uitkijkpunt. Het was een lastige klim, maar we hadden de stokken gelukkig bij ons. Eenmaal boven zagen we dat aan de andere kant een vrij gemakkelijk pad omhoog liep. Lekker simpel! Vanaf boven had je een mooi uitzicht op het turquoise blauwe water en de bergtoppen om het meer, vandaar dat het ook wel de ‘Valley of the ten peaks' wordt genoemd. Vervolgens gingen we nog naar Lake Louise met het Fairmont Hotel Chateau Lake Louise. Ook hier lag minder ijs in het water en zag het er ook iets anders uit dan in onze herinneringen. Maar wederom héél mooi, vooral de spiegeling in het water! En op dit tijdstip ook lekker rustig. Naast het hotel waren nog wel een paar bezoekers aan het grazen. Wat voor een beesten het nu precies waren, geen idee. Het leken wel een soort stekelvarkens. Inmiddels was het al 19.30 uur en tijd voor wat lekkers. Om eerst terug te rijden naar Banff leek ons geen goed idee, dat is toch weer een half uur rijden. Nu wilde het toeval dat bij het meer een mooi groot hotel stond met verschillende restaurants. Het werd de Lakeview Lounge met nog net één tafeltje voor ons bij het raam. Na de spaghetti had Hans nog trek en nam toen nog maar een burger. Je had de serveerster moeten zien; ‘you're still hungry?' Zelf had ik meer dan genoeg aan de vegetarische wrap met sla. Op de terugweg naar Banff namen we dit keer niet de Bow Valley Parkway, maar de highway 1. Overigens is de Parkway ook 's avonds gesloten zodat het wild ongestoord hun gang kan gaan. Om 22.30 uur waren we weer terug in het hotel. Wat een dag! Een beetje moe waren we wel. Dus dat werd geen verhaaltje meer schrijven, maar direct het mandje in.