Dag 4

08-06-2011 Waterton Lakes N.P.

Het begint ergens op te lijken, vanochtend waren we nl. pas om 06.00 uur eventjes wakker om vervolgens om 08.30 uur de oogjes open te doen. Toen we ook naar buiten keken, werden we niet echt vrolijk, het regende nl. nog steeds. Nu hadden we dat al vernomen van het weerbericht, maar je hoopt toch altijd op beter weer. Dan maar eerst lekker de foto's uploaden voor het weblog zodat we helemaal bij zijn. Pas om 10.30 uur gingen we ontbijten. Dit keer bij Pearl's Cafe. Het werd een french toast met appel en een breakfast bagel met ei en bacon én een koffie Americano. Voor vandaag hadden we een mooie wandeling in gedachten naar Crypt Lake, maar we hoorden al eerder in het visitor center dat die trail nog is gesloten vanwege de sneeuw. Red Rock Canyon hadden we echter nog niet gezien en dus reden we die kant maar op. Inmiddels kwam het met bakken uit de hemel vallen, waardoor we eerst nog bij de outdoor shop een regenhoes voor de rugzak hebben gekocht. De weg naar Red Rock Canyon was prachtig en ging aardig op en neer. Aan het einde van de weg was de parkeerplaats. Even dachten we nog om gewoon weer terug te rijden vanwege de regen. Toch besloten we om de Red Rock Canyon Loop te lopen en om niet helemaal zeiknat te worden, namen we de pluutjes mee. En omdat je gedeeltelijk in de bossen liep, viel het eigenlijk wel mee. In ieder geval was het een mooi gezicht al die rode gesteenten. Na een half uurtje waren we alweer terug. Dat was dus een rondje van niks. Dus namen we nog een toegift naar de Blakiston Falls. Dit was echt een pad door de bossen en daardoor soms ook wat modderig. Er lag op een gegeven moment gewoon nog een laagje sneeuw! Om de beren op afstand te houden, bleven we maar praten. Ze zeggen dat de beren je dan horen aankomen, waardoor de beren een ander pad zullen kiezen. Dat is dan wel te hopen! Gisteren op het nieuws zagen we nl. nog dat twee mensen bij hun auto waren verslonden door een beer en het dus niet meer kunnen navertellen. Na een kilometer gestaag omhoog gelopen te hebben, kwamen we uit bij de waterval. Dat zag er niet verkeerd uit zodat we nog weer wat mooie plaatjes konden maken. Op de terugweg naar het dorp zijn we nog even langs het Prince of Wales Hotel gereden. Dat is een immens markant gebouw wat er al sinds 1927 staat. Vanaf het hotel had je trouwens een mooi uitzicht op het dorp. Inmiddels liep het tegen vieren en vonden we het weer tijd worden voor een cheesecake. We streken weer neer bij Trappers, maar kozen dit keer toch voor de carrotcake. Dit keer beloofden we de eigenaresse dat we wel 's avonds zouden komen eten. Gisteren waren we gewoon te laat en waren ze al gesloten. Maar nu hadden we genoeg tijd om ons op te frissen. Om 19.00 uur zaten we vervolgens weer op de rood-wit geblokte banken van Trappers. Op het menu hadden ze o.a. een bisonburger staan met frites, dat leek ons wel wat. Nou, dat was zeker wat! Heerlijk voldaan liepen we even na achten al weer richting het hotel. Op de heenweg was het zelfs even droog, maar gelukkig hadden we toen wel de pluutjes meegenomen, want het was inderdaad maar voor korte duur. Eenmaal ‘thuis' heb ik m'n weblog weer even bijgewerkt en hebben we de spulletjes klaargezet voor morgen. Dan zullen we Waterton Lakes N.P. gaan verlaten en staat er een aardig ritje naar Banff op het program. Dus dat wordt vroeg opstaan. Zal je net zien dat we dan niet vroeg wakker zijn.......