Dag 3

07-06-2011 Waterton Lakes N.P.

Goeiemorgen! Wat een zeikweer! Ook nu waren we nog halverwege de nacht (01.30 uur) klaarwakker, maar gelukkig konden we het uithouden tot 07.00 uur. Ja, helaas was het niet zulk mooi weer en hadden we de pluutjes nodig voor de wandeling naar ‘Trappers', waar we een echt Amerikaans/Canadees ontbijtje namen, een french toast met scrumbled eggs en een omelet én heerlijke koffie. Na het ontbijt hebben we nog inkopen gedaan in de plaatselijke supermarkt; de welbekende gezouten crackers, kaas, een blueberry muffin, grapefruitsap en water. Vervolgens gingen we pas om 10.30 uur op pad richting de ‘Going-to-the-Sun-road. Deze stond voor vandaag op het program en ondanks dat het vandaag niet te best weer was gingen we toch richting Amerika. Ja, inderdaad, de bewuste weg ligt in Montana, Amerika. Niet ver van Waterton kregen we al de grens. Hier werden we door twee douaniers ondervraagd en vervolgens moesten we in het kantoortje nog de nodige formaliteiten invullen, De beloning was een stempel in ons paspoort! Vervolgens zetten we koers richting St. Mary. Bij het visitorcenter van St. Mary hebben we even een korte pauze genomen voordat we de Going-to-the-Sun-road op gingen. Helaas was de weg maar tot Jackson Glacier Overlook begaanbaar. De rest is dus gesloten vanwege de sneeuw. Vorig jaar ging de weg ook pas op 10 juli open. Toch was het de moeite waard. Ondanks het slechte weer hadden we nl. nog aardig zicht en hebben we nog best wel mooie foto's kunnen maken. Op de terug weg bij het punt ‘Rising sun' (welke zon?) hebben we ons lunchpakketje genuttigd, ofwel de gezouten crackers met kaas en de blueberry muffin. Vervolgens reden we weer terug richting het noorden. Maar voordat we daadwerkelijk terug gingen naar Waterton, namen we eerst nog de afslag naar ‘Many Glacier'. Helaas hebben we van de gletsjers weinig gezien. En dus moeten we zeker nog een keer terugkomen, maar dan moeten we dat wel snel doen, want ze voorspellen hier dat er in 2020 geen enkele gletsjer meer is. Maar onze dag werd goed gemaakt en hoe! Langs de weg stond nl. ineens een moose te grazen! Geweldig! We hebben dus wat mooie plaatjes kunnen schieten! En niet veel later op de route was daar nog een moose, een ree en ook nog een kudde berggeiten. Ook die zijn op de foto vastgelegd. Ja, dat was toch een hele mooie dag, ondanks dat het veel geregend heeft. Rond 17.30 uur waren we weer in Waterton. Als eerste gingen we weer naar Trappers voor een heerlijke cheesecake. Daarna heb ik voor het eerst mijn weblog gevuld met tekst en foto's van de eerste dag. Dat gaat eigenlijk best wel simpel en snel. Zo langzaam is die internetverbinding hier dus ook weer niet. Voor het avondeten wilde we eigenlijk ook weer naar Trappers, maar het zag er om 20.00 uur al verlaten uit en dus besloten we om naar de overkant te gaan naar het Lakeside Chop House van de Bayshore Inn. Hier was nog wel volk en het eten was zeer goed. Dit keer hebben we voor een lichte maaltijd gekozen; heerlijke vis (tonijn/zalm) met kleine groenten en rijst en wederom een heerlijk wijntje. Dit keer een Woodbridge Cabernet Sauvignon van Robert Mondavi. Dat was weer genieten! En dat met uitzicht op het Waterton Lake. Gedurende de avond zag je de mist in het meer zakken en tevens loste het ook gedeeltelijk weer op. Zou het morgen dan ietsjes beter weer zijn? We zullen het wel beleven. In ieder geval hopen we dat we deze nacht in één keer zullen doortrekken. En om dat te kunnen bevorderen zijn we ‘pas' om 23.15 uur ons mandje gaan opzoeken.